Niniejsza publikacja stanowi drugi artykuł z cyklu poświęconego optymalizacji miksu energetycznego. Pierwszy [1] opisywał model optymalizacyjny eMix opracowany przez autorów i zespół badawczy z Politechniki Łódzkiej oraz wyjaśniał metodykę uwzględnienia rezerw mocy w modelu. W tym artykule autorzy przedstawią analizę scenariuszową możliwości rozwoju Krajowego Systemu Elektroenergetycznego (KSE) pod wpływem wymagań w zakresie polityki klimatycznej UE.

Polityka klimatyczna UE

Z punktu widzenia interesów gospodarki rozwijającej się, najbardziej optymalnym działaniem w zakresie tworzenia miksu energetycznego jest dążenie do zapewnienia energii możliwie najniższym kosztem. Tania energia jest kluczowa dla utrzymania tempa wzrostu gospodarczego, co doskonale widać na przykładach Niemiec czy Wielkiej Brytanii. Obecnie są to kraje dokonujące transformacji swoich miksów, jednak w okresie największego rozwoju, silnie korzystały z najtańszych źródeł energii, w tym z najtańszych dostępnych sposobów produkcji energii elektrycznej. Również Chiny swój wzrost gospodarczy opierają na niskich kosztach energii elektrycznej. Niemniej jednak sytuacja Polski jest w tym kontekście bardziej skomplikowana. Polska jest krajem rozwijającym się, gospodarczo znacząco mniej rozwiniętym niż Niemcy, Wielka Brytania, jednakże członkiem UE zobowiązanym do wypełniania unijnej polityki klimatyczno-energetycznej. Warto dodać, że polityka ta nie w pełni uwzględnia interesy krajów mniej rozwiniętych. Dodatkowym problemem Polski jest silne uzależnienie od energii z paliw kopalnych, wynikające z rozwiniętego sektora górnictwa węgla kamiennego i brunatnego. Dalszy rozwój Polski jest w tym kontekście uwarunkowany możliwością dalszego wykorzystania tego sektora i własnych zasobów. To uwarunkowanie stoi w sprzeczności z polityką klimatyczną UE, komplikując kształt przyszłego miksu energetycznego.

Więcej przeczytasz w numerze 8/2016 magazynu Energetyka Cieplna i Zawodowa

Fot. ilustracyje: 123rf