Wskazane potrzeby i szanse związane z koniecznością zagospodarowania ubocznych produktów spalania, w pełni wykorzystane, stwarzają możliwość zwiększenia ich wykorzystania w gospodarce. Tym samym zwiększa się ich udział w szeroko rozumianym ekorozwoju. Przyczynia się to też do spełnienia głównej strategii przyjętej w EU dotyczącej gospodarowania odpadami: Towards a near-zero waste society; Moving towards a circular economy through industrial symbiosis (Program UE „HORIZON 2020”).

Skala problemu

Szacuje się, że w 2010 w krajach EU wyprodukowano ok. 100 mln ton ubocznych produktów spalania (UPS) (ECOBA – European Coal Combusion Products Association – 2014). Jak duże znaczenie przywiązuje się do problematyki efektywnego zarządzania strumieniem UPS generowanych w procesach energetycznego wykorzystania węgla, dowodzi istnienie wyżej wymienionej organizacji, która na corocznych międzynarodowych konferencjach dokonuje bieżących podsumowań osiągnięć w zakresie zagospodarowania UPS oraz wyznacza kierunki strategicznego działania na przyszłość. W Polsce w 2013 r. wytworzono około 4,5 mln ton popiołów z węgla, z czego 87% poddano odzyskowi, przetworzono 10,8%, a reszta została zeskładowana. Mieszanin popiołów lotnych i odpadów stałych wapniowych metod odsiarczania gazów odlotowych wytworzono ok. 3,8 mln ton, z czego praktycznie 100% zutylizowano. Ponadto wytworzono 11,5 mln ton mieszanek popiołowo-żużlowych z mokrego odprowadzania odpadów paleniskowych, a cała ilość została zdeponowana na składowiskach (GUS: Ochrona Środowiska – 2014).

Więcej przeczytacie Państwo w magazynie "Energetyka Cieplna i Zawodowa" 1/2015

fot. BMP