Na rozwiązania połowiczne jest już za późno. Dlatego w okresie 2014÷2020 konieczna jest II reforma energetyki, jeszcze bardziej radykalna od tej reformy elektroenergetyki, która była zrealizowana – w powiązaniu ze zmianami ustrojowymi – w pierwszej połowie lat 90. ubiegłego wieku. Przebudowa polskiej energetyki od sektorowej do prosumenckiej wymaga przede wszystkim przebudowy polskiej polityki energetycznej (obowiązująca polityka, z horyzontem do 2030 roku, zupełnie nie przystaje do dokonującej się rewolucji energetycznej na świecie). W szczególności potrzebne jest zastąpienie polityki doktryną bezpieczeństwa energetycznego, adekwatną do globalnych trendów (konsekwentnie, za doktryną potrzebne są regulacje prawne wywołujące pożądane przemiany).