Trzeba pamiętać, że nawet gdyby ktoś chciał prowadzić taką działalność „za darmo”, to też musiałby pozyskać na to pieniądze, które mają jakąś swoją wartość. W przypadku nastawienia na działalność deficytową ktoś do takiej działalności musiałby dołożyć. Pytanie, czy uda się znaleźć tego chętnego. Jestem przekonany, że o to już będzie bardzo trudno. Dlatego dostarczanie ciepła musi być rentowne, inaczej nie pozwoli na utrzymanie tego co się ma, a już na pewno na jakikolwiek rozwój i innowacje.

Ubolewać należy, że upłynęło już ponad 15 lat od „skomercjalizowania” działalności związanej z zaopatrzeniem w ciepło i dalej myślimy o nim w kategoriach usługi społecznej, chociaż nie obejmuje ona swoim zasięgiem wszystkich gospodarstw domowych w Polsce, czemu dostosowana jest np. zarówno polityka energetyczna, informacyjna, jak też regulacyjna. W efekcie, podcinamy korzenie ekonomiczne sektorowi, który bez wystarczającego poziomu rentowności może nie sprostać nadchodzącym wyzwaniom i w ten sposób zagrozić bezpieczeństwu energetycznemu prawie połowy mieszkańców naszego kraju. A jak pokazują dane oficjalne URE, od lat rentowność sektora oscyluje wokół „0”, co długotrwałej stabilizacji ekonomicznej nie sprzyja. Trzeba sobie wyraźnie powiedzieć, że rentowna działalność w zakresie zaopatrzenia w ciepło nie jest i nie powinna być grzechem, jak się powszechnie uważa, a cechą każdej odpowiedzialnej firmy ciepłowniczej w Polsce. Tylko tak damy gwarancję stabilności, przewidywalności i racjonalności kosztów dostarczania ciepła, a o to przecież wszystkim chodzi najbardziej.

Fot. IGCP