Mikrobiogazownie stanowią najbardziej atrakcyjny zasób energetyki prosumenckiej (na terenach wiejskich), w aspekcie elastyczności ruchowej, ale także modernizacji obszarów wiejskich (reelektryfikacja). Również pod względem bilansowym jest to bardzo atrakcyjny segment energetyki prosumenckiej, co wynika z liczby gospodarstw rolnych, w których mogą być zainstalowane mikrobiogazownie [3]. Mianowicie, jest to 225 tys. małotowarowych gospodarstw rolnych, tworzących potencjalny rynek mikrobiogazowni kontenerowych (prefabrykowanych) o mocy elektrycznej 10-20 kW (powierzchnia gospodarstwa 10 do 20 ha). Ponadto jest to 95 tys. towarowych gospodarstw rolnych, tworzących potencjalny rynek minibiogazowni o mocy elektrycznej 20-50 kW (powierzchnia gospodarstwa 20 do 50 ha). Potencjał tego segmentu szacuje się, w przeliczeniu na roczną produkcję energii elektrycznej, na około 25 TWh. Wykorzystanie w połowie tego potencjału zapewniłoby zbilansowanie całego zużycia energii elektrycznej na obszarach wiejskich, na cele gospodarstw domowych i rolnictwa (około 12 TWh).

Układy gwarantowanego zasilania, zwłaszcza agregaty prądotwórcze, stanowią po stronie energetyki prosumenckiej konkurencję dla usługi zimnej rezerwy (elektrownie kondensacyjne) w energetyce WEK, na którą operator OSP (Polskie Sieci Elektroenergetyczne) ogłosił po raz pierwszy przetarg w 2013 roku (i podpisał pierwszą umowę). Sumę mocy agregatów prądotwórczych w dotychczasowych (tradycyjnych) układach gwarantowanego zasilania (u odbiorców) szacuje się na około 1000 MW [7, Chodorek]. Wykorzystanie tego zasobu jest uwarunkowane rozwojem rynku usług prosumenckich dla operatorów OSD, zarządzanych za pomocą infrastruktury smart grid EP. Próg opłacalności usługi określa koszt zmienny paliwa, który wynosi około 1500 PLN/MWh (olej napędowy, sprawność agregatu około 30%).