Firma uznała, że ograniczenie zamówienia do technologii turbinowych narusza uczciwą konkurencję i zasadę równego traktowania wykonawców. W opisanym w zamówieniu zastosowaniu silniki tłokowe oferowane przez fiński koncern są równoważne rozwiązaniom opartym na blokach gazowo-parowych.

PGNiG Termika ogłosiła przetarg na przetarg na dostawę i montaż bloku gazowo-parowego w Elektrociepłowni Żerań 25 listopada br. Jego zapisy stanowią, że w postępowaniu mogą wziąć udział tylko firmy dostarczające technologię opartą na turbinach gazowo-parowych. Przetarg wyklucza zatem możliwość udziału w nim alternatywnych rozwiązań, w tym silników tłokowych które dostarcza Wärtsilä. Moc nowego bloku na warszawskim Żeraniu ma wynosić 420-490 MWe oraz powyżej 250 MWt.

– Jesteśmy przekonani, że nie ma wystarczającego powodu dla odrzucenia technologii silnikowej, tym bardziej, że takie rozwiązania zostały już sprawdzone w praktyce w wielu instalacjach dużej skali, które od lat pracują na całym świecie – podkreśla Risto Paldanius, Wiceprezes Wärtsilä Power Plants ds. rynku europejskiego i afrykańskiego.

Głównym zarzutem podniesionym przez Wärtsilä jest to, że treść ogłoszenia o zamówieniu na dostawę i montaż bloku gazowo-parowego w Żeraniu opublikowanego przez PGNiG Termika narusza przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez określenie przedmiotu zamówienia w  sposób pozbawiający możliwości uczestniczenia w postępowaniu wykonawców stosujących do produkcji ciepła i energii elektrycznej w kogeneracji technologie silnikowe (takich jak np. Wärtsilä), jako alternatywne dla technologii turbinowych, podczas gdy technologie te są równoważne. Takie preferencyjne traktowanie technologii turbinowych narusza uczciwą konkurencję i zasadę równego traktowania wykonawców.

Wärtsilä podnosi w odwołaniu m.in., że treść ogłoszenia o zamówieniu narusza fundamentalną zasadę neutralności opisu przedmiotu zamówienia. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem KIO, zasada neutralności opisu przedmiotu zamówienia polega w szczególności na tym, że „przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję”. Wynika z niej zakaz posługiwania się w opisie przedmiotu zamówienia zwrotami, które skutkowałyby preferowaniem usług lub produktów określonych wykonawców lub wykluczałyby możliwość oferowania takich usług lub produktów w danym postępowaniu o udzielenie zamówienia.

– Od kilku lat stopniowo rozszerzamy zastosowania silników gazowych, dowodząc w praktyce, że jest technicznie możliwe oraz ekonomicznie efektywne stosowanie jej w skali rzędu nawet 500 MW i więcej. Oczywiście zdajemy sobie sprawę, że uwarunkowania konkretnej inwestycji mogą powodować, że poszczególne technologie są bardziej konkurencyjne niż inne, jednak mamy wszelkie powody by twierdzić, że nasza oferta dla tej konkretnej inwestycji jest dobrym rozwiązaniem. Jesteśmy gotowi dowieść tego w transparentnym procesie konkurencyjnym, ale niestety ogłoszenie o zamówieniu nie daje nam takiej możliwości. Z tego powodu zdecydowaliśmy się wnieść odwołanie do KIO – dodaje Risto Paldanius.

Poza argumentami prawnymi Wärtsilä zwraca uwagę także na kwestie finansowe oraz operacyjne, będące mocnymi stronami oferowanej przez nią technologii. Według szacunków PGNiG Termika instalacja bloku gazowo-parowego o mocy ok. 450 MW to koszt rzędu 1,5 miliarda złotych, podczas gdy Wärtsilä wycenia koszt budowy bloku gazowego silnikowego na około 900 milionów złotych. Technologia fińskiej firmy pozwoliłaby także na krótszy czas budowy instalacji (16 miesięcy w porównaniu to ok. 3 lat dla bloku gazowo-parowego) oraz zapewniłaby m.in. możliwość szybszego rozruchu i wyłączenia instalacji czy większą odporność na awarie niż blok parowo-gazowy, przy zachowaniu długoterminowej opłacalności inwestycji na tym samym poziomie.

Odwołanie zostało złożone 4 grudnia. KIO na rozpatrzenie sprawy ma 15 dni.

źródło i fot.: Wärtsilä