Konstrukcje planów remontowych wynikają ze sposobów postepowania charakterystycznych dla tradycji poszczególnych obiektów technicznych (które już teraz przeważnie nie mają osobowości prawnej) czy też dla modeli zarządzania aktywami przyjętymi dla całych koncernów.

Na całe szczęście nie przebił się pogląd, choć kilka lat temu próbował, że remontujemy urządzenia dopiero wtedy, gdy się popsują. Koncerny, a więc i poszczególne podmioty energetyczne, nie są własnością ani tam pracujących, ani zarządzających nimi w tej konkretnej kadencji. Zarządzający muszą, ale też chcą, tak kierować powierzonymi im podmiotami, aby spełnić długofalowe, mam taką nadzieję, ale też często bardzo bieżące oczekiwania właścicieli akcji, co do zwrotu z kapitału, a co najmniej oczekiwania co do stałego wzrostu wartości posiadanych akcji. Zarówno zarządzający bezpośrednio podmiotami, jak i główni specjaliści od głównych urządzeń elektrowni (nazwy tych stanowisk się zmieniają, ale wiemy, o które osoby chodzi) muszą więc optymalizować swoje zamierzenia tak, aby w konsekwencji uzyskać dla nich akcept fi nansowy.

Cały artykuł można przeczytać w magazynie „Energetyka Cieplna i Zawodowa” 7/2014