Grzegorz Onichimowski – prezes Towarowej Giełdy Energii

    Można więc spekulować, że ktoś z pewnych koncepcji zaczyna się chyłkiem wycofywać, lecz my jeszcze tego nie wiemy dokładnie. Zgódźmy się, że  rynek uprawnień do emisji CO2  jest rynkiem sztucznym. Tu  nie  decyduje kwestia popytu a podaży, a ktoś jednak ten rynek tworzy. A więc to, co się na nim dzieje, jest wynikiem pewnej strategii, czy może pewnej polityki. To dzieje się na naszych oczach. Trudno ustalić, czy jest to polityka długoterminowa.  Jeśli jednak po zamknięciu Fukushimy, po decyzjach o zamknięciu elektrowni w Niemczech, spadają ceny CO2, można uznać to za zjawisko paradoksalne. Również schematy wsparcia finansowego  energetyki odnawialnej stają się coraz mniej atrakcyjne dla inwestorów.

    Tworzy się wspólny rynek europejski, a wierzę, że powstanie w zakładanym czasie. Biorąc to wszystko, o czym mówię, pod uwagę, nie byłbym pesymistą, jeśli chodzi o sytuację polskiej energetyki. Jeśli tendencje te będą trwały nadal, może jednak nasza energetyka da sobie radę. Może fakt, że w kwestiach klimatycznych nie wysforowaliśmy się przed orkiestrę, nie było wcale takie złe.

    A więc podsumowując, widać, że energetyka jest już branżą w 100 procentach wolnorynkową. To, co się nie opłaca, nie powinno być realizowane. Problem jedynie w tym, że kwestie opłacalności zmieniają sie niemal z tygodnia na tydzień. Gdyby chodziło o zmienność w skali dziesięcioleci, byłoby nam  łatwiej. Chociaż jako prezes giełdy powinienem się cieszyć, bo zmienność giełdy jest w tej sytuacji dużo lepsza.

BC