Nieuchronnie zbliża się 19 grudnia 2017 r., a wraz z nim upływa termin wdrożenia do przepisów krajowych postanowień dyrektywy MCP, czyli dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2193 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza ze średnich obiektów energetycznego spalania1. Dyrektywa MCP będzie transponowana do przepisów krajowych poprzez nowelizację2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska3 (POŚ) i aktów wykonawczych do niej, nad czym pracuje Ministerstwo Środowiska. Etap uzgodnień, opiniowania i konsultacji projektowanej ustawy został już zakończony. W połowie lipca projekt wpłynął do Sejmu i we wrześniu posłowie powinni rozpocząć dalsze prace nad projektem.

Kogo czekają zmiany

Dyrektywa wprowadza dla średnich źródeł spalania paliw, tj. źródeł o nominalnej mocy cieplnej (rozumianej jako energia wprowadzona w paliwie) nie mniejszej niż 1 MW i mniejszej niż 50 MW, dopuszczalne wielkości emisji dwutlenku siarki (SO2), tlenków azotu (NOX tj. NO i NO2 w przeliczeniu na NO2) i pyłów, wymóg objęcia ich pozwoleniami lub rejestracją oraz wymagania dotyczące prowadzenia publicznie dostępnego rejestru tych źródeł oraz monitorowania emisji i eksploatacji urządzeń redukujących emisję.

Jak wynika z raportu URE pt. „Energetyka cieplna w liczbach – 2015”4, ponad 50% koncesjonowanych przedsiębiorstw ciepłowniczych objętych będzie dyrektywą MCP (rys. 1). Jednak nie wszystkie regulacje wynikające z dyrektywy będą nowością dla prowadzących średnie źródła energetycznego spalania – znaczna część wymagań MCP funkcjonuje już w krajowym porządku prawnym, w związku z czym przeniesienie postanowień dyrektywy MCP w dużej mierze będzie się wiązać z doprecyzowaniem lub uzupełnieniem niektórych zagadnień.

Źródło nowe czy istniejące

Dyrektywa MCP uzależnia wymagania stawiane źródłom spalania paliw oraz termin ich obowiązywania od tego, czy zaliczają się do źródeł nowych czy istniejących. Źródło istniejące to źródło oddane do użytkowania przed 20 grudnia 2018 r., a w przypadku gdy pozwolenie na budowę źródła wydano przed 19 grudnia 2017 r. zostało oddane do użytkowania nie później niż 20 grudnia 2018 r. Źródło nowe natomiast to źródło inne niż istniejące. Przy czym dyrektywa MCP przewiduje wprowadzenie zasady łączenia niemal identycznej jak w dyrektywie IED5 – polegającej na sumowaniu mocy dla źródeł o wspólnym kominie lub „potencjalnym” wspólnym kominie. Będzie to tzw. „trzecia zasada łączenia”, z tym że będzie ona mieć zastosowanie tylko do nowych średnich źródeł energetycznego spalania i niepodlegających pierwszej i drugiej zasadzie łączenia z dyrektywy IED. W takim przypadku zespół źródeł spalania paliw uważać się będzie za jedno źródło spalania paliw o całkowitej nominalnej mocy cieplnej, stanowiącej sumę nominalnych mocy cieplnych poszczególnych części, jednak gdy suma ta wyniesie nie mniej niż 50 MW, to należy przyjąć, że całkowita nominalna moc cieplna źródła nie osiąga wartości 50 MW. Takie sumowanie nie zakwalifikuje więc tych źródeł do LCP, tj. dużych źródeł spalania od 50 MW, dla których określone są standardy emisyjne5 wg IED ostrzejsze niż wg MCP.

Cały artykuł pojawił się w numerze 5/2017 magazynu "Energetyka Cieplna i Zawodowa"