Proponowane w dokumencie rozwiązania przewidują m.in. optymalizację kosztów Narodowego Celu Wskaźnikowego (NCW), czyli minimalnego udziału biokomponentów i innych paliw odnawialnych w ogólnej ilości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych zużywanych w ciągu roku w transporcie. Będzie to możliwe dzięki zapewnieniu, że nie wzrosną obciążenia związane z realizacją NCW w latach 2018-2019 dla podmiotów, których to dotyczy. Z przeprowadzonych analiz wynika, że dzięki planowanemu wzrostowi zapotrzebowania na paliwa transportowe w kraju możliwe jest nawet obniżanie poziomu tego obowiązku.

Nowelizacja zakłada również zachowanie dotychczasowego wolumenu krajowej produkcji biokomponentów wykorzystywanych do realizacji NCW. W najbliższych latach będzie to gwarantowało stabilne zapotrzebowanie na surowce rolne wykorzystywane do produkcji biokomponentów, co wpłynie pozytywnie na sytuację ekonomiczną ich producentów.

Do realizacji tych celów zaproponowano m.in.:

- potwierdzenie następujących wysokości NCW:

• 7,10 proc. – na 2017 r.
• 7,50 proc. – na 2018 r.
• 8,00 proc. – na 2019 r.
• 8,50 proc. – na 2020 r.

- określenie wartości współczynników redukcyjnych:

• 0,86 w 2018 r.
• 0,82 w 2019 r.

- wprowadzenie opłaty zastępczej – instrumentu, zgodnie z którym w latach 2018-2019 realizacja NCW przez podmiot do tego zobowiązany w wysokości min. 85 proc. umożliwi mu wywiązanie się z pozostałej części tego obowiązku poprzez uiszczenie opłaty zastępczej;

- określenie limitów dla biokomponentów wytworzonych z surowców uprawniających do podwójnego naliczania biokomponentów do NCW do roku 2019:

• 0,3 proc. w 2018 r.
• 0,5 proc. w 2019 r.

- doprecyzowanie kwestii związanych z wysokością kar wymierzanych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki za brak realizacji NCW, co pozwoli na ich efektywniejsze i bardziej skuteczne wymierzanie.

Nowelizacja ustawy powinna wejść w życie 1 stycznia 2018 r., z wyjątkiem przepisów umożliwiających wykorzystanie produktów współuwodornienia do realizacji NCW, które zaczną obowiązywać 1 stycznia 2020 r.