Systemowe wspomaganie utrzymania ruchu: blok – elektrownia – koncern
Podczas XI Konferencji Remonty i Utrzymanie Ruchu w Energetyce odbywającej się 28-29 listopada w Licheniu, dr inż. Ryszard Nowicki wygłosi referat pt. Systemowe wspomaganie utrzymania ruchu: blok – elektrownia – koncern w Panelu Wprowadzającym: Nowoczesne zarządzanie majątkiem.
W krajowym podejściu do UR majątku produkcyjnego można wyodrębnić 3 etapy: (i) do początku lat 90’tych kiedy wdrażano coraz bardziej zaawansowane systemy monitorowania i zabezpieczeń turbozespołów, następnie (ii) rozpoczęcie wdrażania systemów diagnostyki umożliwiających zainicjowanie UR bazującego na stanie technicznym, a także rozpoczęcie włączania do nadzoru innych maszyn niż turbozespoły główne, i w końcu (iii) w trwającej dekadzie można zaobserwować nieśmiałe początki tworzenia zespołów diagnostyki stanu technicznego na poziomie koncernów. Ten 3ci etap jest w stadium bardzo początkowym, natomiast patrząc na ewolucję koncernów energetycznych w krajach bardziej rozwiniętych należy się spodziewać, że w zaawansowanym stadium etapu 3ciego nastąpi początek etapu 4ego jakim będzie standaryzacja rozwiązań techniczno-programowych wykorzystywanych na rzecz wspomagania UR oraz lepsze powiązanie tego systemu z wykorzystywanym w koncernie systemem zarządzania stanem technicznym majątku (nie tylko produkcyjnego).
Prędkość i zaawansowanie w/w ewolucji są różne w różnych (nie tylko krajowych) koncernach co wynika ze stopnia świadomości zarządzającej nimi kadry w którym kierunku ta ewolucja zmierza oraz z wcześniejszego przygotowania koncernów na okoliczność realizowania nowych inwestycji, niezależnie od tego czy jest to proces dotyczący pojedynczej maszyny, całego bloku energetycznego czy też systemu produkcyjnego w rodzaju nowa (modernizowana) elektrownia (elektrociepłownia) czy nowa farma wiatrowa.
Na proces ten wpływają również istotnie krajowe regulacje prawne, które w imię wolności rynku ograniczają możliwości wprowadzania do SIWZów zapisów pomocnych w zachowaniu standaryzacji. Takie regulacje nie stanowią większego problemu w przypadku niewielkich systemów produkcyjnych posiadających swoją osobowość prawną. Natomiast w przypadku inwestycji koncernowych prowadzą do osłabienia efektywności działania wykorzystywanego systemu wspomagania UR tym bardziej im zróżnicowanie wykorzystywanych środków technicznych na poziomie pojedynczych maszyn jest większe.
Komentarze