Zdaniem prof. Mańkowskiego unijne dyrektywy zmobilizowały polskie ciepłownie do rozwoju na wielu płaszczyznach, m.in. w zakresie ograniczania emisji. – Dzięki temu nasze przedsiębiorstwa nie odbiegają daleko od innych państw europejskich. W tej chwili głównym kierunkiem rozwoju są zasobniki ciepła – podkreślał profesor.

Teraz czas, by popatrzeć w przyszłość. – Uzyskaliśmy bardzo duże przyspieszenie, ale patrząc w przyszłość jest wiele zagrożeń dla ciepłownictwa. Potrzebujemy strategii dla całego sektora oraz dla poszczególnych przedsiębiorstw, strategii, która poniesie za sobą konkretne działania. W przeszłości pojawiały się takie, z których niewiele wynikło. W latach 90. mówiono o przejściu na gaz i wykorzystaniu węgla wyłącznie w blokach szczytowych. Jednak nie udało się przeprowadzić tych ambitnych planów. Natomiast dzisiaj nie mamy w zasadzie żadnej strategii, co jest hamulcem dla ciepłownictwa – dodał prof. Mańkowski.

– W 2016 roku musi pojawić się perspektywa dla energetyki na kolejne 20 lat, która wyznaczy priorytety. Właściwym kierunkiem rozwoju jest podniesienie efektywności wytwarzania oraz przesyłu energii. Ważne będzie określenie roli OZE w rozwoju sektora ciepłowniczego. Należy zwrócić uwagę na możliwość zagospodarowania dachów w miastach pod kontem instalowania fotowoltaiki. Gdyby udało się uregulować kwestie prawne, właścicielskie w tym zakresie, ciepłownie mogłyby instalować takie systemy na dachach poszczególnych budynków – ocenił profesor