Nowelizacja Ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, dalej: pr. energ., która weszła w życie w dniu 11 września 2013 r., wprowadziła możliwość wytwarzania energii elektrycznej i ciepła przez osoby fizyczne w mikroinstalacji oraz sprzedaż tej energii przedsiębiorstwu energetycznemu (tzw. sprzedawcy z urzędu – patrz pkt IV). Przyczyną, dla której ustawodawca krajowy dokonał nowelizacji pr. energ. był obowiązek wdrożenia Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, dalej: dyrektywa 2009/28/WE. Dyrektywa ta wskazuje na korzyści, jakie niesie za sobą wykorzystanie mikrowytwórców przy wytwarzaniu energii. Należą do nich: zdecentralizowanie wytwarzania energii, wykorzystanie lokalnych źródeł energii, większe bezpieczeństwo dostaw energii w skali lokalnej, krótsze odległości transportu oraz mniejsze straty przesyłowe.

Kim jest prosument

Mimo że w ustawie pr. energ. brak legalnej definicji prosumenta, to za takowego uznać należy osobę fizyczną niebędącą przedsiębiorcą (konsument) wytwarzającą energię elektryczną w mikroinstalacji, która jest przyłączona do sieci dystrybucyjnej znajdującej się na terenie obejmującym obszar działania sprzedawcy z urzędu. Co warte podkreślenia, ustawodawca nie uzależnia możliwości produkcji energii od posiadania statusu odbiorcy (każdego, kto otrzymuje lub pobiera paliwa lub energię na podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym) i nie wymaga, aby takim odbiorcą mikrowytwórca się stał, w wyniku zawarcia umowy o przyłączenie do sieci. Istotnym elementem powyższej definicji jest uznanie za prosumenta również osoby fizycznej, która wprawdzie prowadzi działalność gospodarczą, jednakże wytwarzanie energii elektrycznej w mikroinstalacji nie jest bezpośrednio związane z tą działalnością. Przykładowo, przedsiębiorca będący osobą fizyczną, który wykonuje w sposób zorganizowany i ciągły zarobkową działalność handlową polegającą na sprzedaży materiałów budowalnych, będzie uprawniony do wytwarzania energii elektrycznej w mikroinstalacji zainstalowanej w prowadzonym gospodarstwie domowym.

Mikroinstalacja

Z kolei mikroinstalacja to odnawialne źródło energii, o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 40 kW, przyłączone do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV lub o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 120 kW (art. 3 pkt 20b) pr. energ.). Również pojęcie odnawialnego źródła energii doczekało się zdefiniowania, i tak, odnawialnym źródłem energii jest źródło wykorzystujące w procesie przetwarzania energię wiatru, promieniowania słonecznego, aerotermalną, geotermalną, hydrotermalną, fal, prądów i pływów morskich, spadku rzek oraz energię pozyskiwaną z biomasy, biogazu pochodzącego ze składowisk odpadów, a także biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątków roślinnych i zwierzęcych (art. 3 pkt 20 pr. energ.)

Kancelaria Adwokatów i Radców Prawnych
Dziedzic Kowalski Kornasiewicz i Partnerzy