Z ciepła systemowego korzysta – wg statystyk – około 40% gospodarstw domowych. W miastach – ponad 60%, choć uwzględniając obiekty użyteczności publicznej – nawet 80%. – Wyobraźmy sobie w tej sytuacji brak polityki bezpieczeństwa energetycznego odnośnie zaopatrzenia w ciepło. Czy jesteśmy w stanie sobie wyobrazić, jak  mógłby wyglądać blackout ciepłowniczy? Chaos i panika – ostrzega B. Regulski.

Wiceprezes Izby przypomina, że poza Danią i Szwecją nikt nie ma tak wielu systemów ciepłowniczych jak Polska. A system ciepłowniczy to nie tylko system ciepłowniczy Warszawy, Krakowa, ale to również osiedlowa kotłownia i dwa budynki połączone ze sobą rurą. I te wszystkie systemy, jeżeli nie dostaną wyraźnego impulsu do poprawienia efektywności energetycznej wytwarzania ciepła, coraz gorzej będą funkcjonować. Wynika to między innymi z przepisów regulujących mechanizmy popytu na ciepło, dedykowanych obszarowi budownictwa, które wymuszają wykorzystywanie efektywnej energii.

Co z węglem?

Między innymi wobec postanowień niedawnego szczytu w Paryżu, w kraju trwa dyskusja nad kierunkami rozwoju energetyki. Na jakie paliwa postawić? – Mamy znaczne zasoby węgla kamiennego, który powinien być – tam, gdzie to możliwe – stosowany w kogeneracji – proponuje B.Regulski, który sugeruje, że potrzebne jest tu wsparcie świata nauki, zwłaszcza w zakresie rozwoju technologii dla małych mocy. – Jeśli chcemy kontynuować naszą politykę energetyczną z wykorzystaniem posiadanych zasobów, to bez technologii kogeneracyjnej nie da się tego zrobić. A każdy kilowat energii elektrycznej wyprodukowany w kogeneracji to dodatkowy impuls podnoszący bezpieczeństwo energetyczne kraju – podkreśla.

Wypowiedzi pochodzą z debaty „Ochrona środowiska a bezpieczeństwo energetyczne Polski”, która odbyła się w ramach konferencji „Ochrona środowiska w energetyce” (8 lutego, Katowice).