Sześć kroków do sukcesu
Modernizacja sieci cieplnej w dużych systemach ciepłowniczych na przykładzie Białegostoku – od czego zacząć?
Michał Świątecki
dyrektor Zakładu Produkcji i Przesyłu Ciepła MPEC Sp. z o.o.
Czasy spokoju się skończyły. Dotychczasowy sposób kształtowania cen ciepła nie sprzyja finansowaniu działań modernizacyjnych. Pieniądze, które przedsiębiorstwa mogą przeznaczać na inwestycje odtworzeniowe, są ograniczone, a potrzeby rosną. Wystarcza na działania bieżące, usuwanie awarii i najpilniejsze przedsięwzięcia. A potrzebne są działania planowe, systematyczne, eliminujące ryzyko technicznego krachu. Operatorzy systemów ciepłowniczych stają więc przed dylematem: od czego zacząć? A kiedy już zapadnie decyzja, pojawia się następne: skąd wziąć fundusze na realizację planu?
Klucz do sukcesu, jakim jest czy będzie możliwość utrzymania kontroli nad stanem technicznym systemu ciepłowniczego w zakresie infrastruktury przesyłowej, to konsekwencja. Jednorazowy zryw spowodowany np. sukcesem projektu i pozyskaniem funduszy zewnętrznych może spowodować pokusę niezwłocznego skonsumowania efektów. Systemy ciepłownicze można skutecznie eksploatować w oparciu o kalkulację ryzyka.
Odraczanie działań może przynosić znaczne efekty finansowe i doraźne korzyści. W określonych sytuacjach taka postawa może być nawet słuszna i rzeczywiście uzasadniona. Przecież nawet konsekwentne i planowe działania modernizacyjne mogą nie uchronić nas przed ryzykiem poważnej awarii, która spowoduje poważne konsekwencje. Każdy z operatorów systemu przeżył takie chwile, kiedy awaria wystąpiła albo na właśnie zaplanowanym do remontu odcinku, albo w miejscu zupełnie niespodziewanym, którego do remontu na pewno by się nie wytypowało. Dlatego trudno jest udzielać rad i rekomendować konkretne działania. To trochę tak jak decyzja o wyburzeniu bloków z wielkiej płyty. Były zbudowane na 50 lat i ich czas właśnie dobiega, ale czy ktoś decyduje się je rozebrać? Być może, kiedy nikt nie będzie już chciał mieszkać w blokowiskach, wyburzy się je, a na ich miejscu z pewnością nie powstaną podobne. Z naszego ciepłowniczego podwórka to są np. decyzje o modernizacji wodnych kotłów węglowych. Wiele z inwestycji zrealizowanych w ostatnich latach zapewne nie doczeka amortyzacji.
Być może duże systemy ciepłownicze też nie mają przyszłości albo ich przyszłość jest ograniczona do 20-30 lat? Jest wiele pytań. Należy się liczyć z tym, że podejmując teraz kosztowne działania odtwarzające, podejmujemy decyzje obarczone takim ryzykiem. Jeżeli jednak mamy przekonanie, że systemy ciepłownicze i ciepło systemowe jest rozwiązaniem perspektywicznym, powinniśmy robić wszystko, aby sens ich istnienia uzasadniać. Najlepszym uzasadnieniem istnienia jest utrzymywanie ich w dobrym stanie technicznym
i pełnej funkcjonalności.
Autor: Michał Świątecki, dyrektor Zakładu Produkcji i Przesyłu Ciepła MPEC Sp. z o.o.
fot. MPEC Białystok
|
Cały materiał znajdą Państwo w magazynie "Energetyka Cieplna i Zawodowa" nr 4/2013 zamów prenumeratę w wersji elektronicznej lub drukowanej |
