Warunki kontraktów w polskiej energetyce są dalekimi od komfortowych dla Wykonawcy (eufemistycznie mówiąc). Nie jest to konfiguracja biznesowo symetryczna, co wcale nie oznacza, że z założenia należałoby dążyć do jej równoważenia, szczególnie w okresie głodu zleceń na rynku. Istnieje jednak kilka obszarów, w których zmiana dotychczasowych praktyk wydaje się pożądana, nierzadko z korzyścią dla obu stron. Gdyby do zagadnienia podejść hasłowo, główne postulaty sformułowałbym tak:

• wymagajmy znacznie mniej obszernie, za to bardziej konkretnie,
• nie „przesztywniajmy” specyfikacji technicznej, gdy oczekujemy optymalizacji osiągów,
• oczekujmy gwarancji adekwatnych do możliwości Wykonawcy i tylko w zakresie, który od niego zależy,
• karajmy mniej dotkliwie, za to bardziej skutecznie,
• wyciągajmy wnioski ze zrealizowanych inwestycji i uzupełniajmy zapisy SIWZ wszędzie tam, gdzie ich brak dał się w przeszłości dotkliwie odczuć,
• nie zapominajmy, że głównym beneficjentem opracowania materiałów przetargowych powinien być Zamawiający, a nie jego doradca techniczny, ekonomiczny czy prawny (dążący do maksymalizacji zakresu swoich usług).

Jeśli nasz rynek ma pozostać rynkiem Zamawiającego, niech nim będzie (póki jeszcze może), ale w sposób, który umożliwia temuż Zamawiającemu egzekucję swoich praw, a Wykonawcy precyzuje warunki, które nawet jeśli są trudne, to pozostają zasadnymi, przejrzystymi i uczciwymi.

Autor: Wojciech Fluder, ILF Consulting Engineers Polska Sp. z o.o.

 Jak zamówić prenumeratę czasopisma drukowaną/elektroniczną