Rekomendacje do lokalnych polityk transformacji niskoemisyjnej:

Zachęcanie (wspieranie) do lokalnego współdziałania (gospodarstwa domowe, spółdzielnie czy wspólnoty mieszkaniowe i MŚP, administracja lokalna, gospodarstwa rolne) na rzecz wytwarzania i dystrybuowania energii ze źródeł odnawialnych.

Rezygnacja z planów budowy kopalni w Imielinie, gdyż może to zagrażać bezpieczeństwu funkcjonowania infrastruktury na powierzchni, w szczególności wodociągowej. Jednocześnie szkody górnicze mogą powodować obniżenie się terenu nawet o 6 m, co będzie zniechęcać przedsiębiorców do inwestowania na powierzchni, aby tworzyć nowe miejsca pracy, poza górnictwem.

Budowa nowej kopalni węgla kamiennego w Rybniku mija się z jakimkolwiek sensem ekonomicznym nie mówiąc o poważnych zagrożeniach dla substancji mieszkaniowej i infrastruktury.

Głębokiego rozważenia wymaga celowość rozbudowy zagłębia węglowego na Lubelszczyźnie mimo stosunkowo wysokiego bezrobocia w sytuacji, gdy może to zagrozić wymogom ochrony przyrody (zwłaszcza Poleskiego Parku Narodowego i ochrony stosunków wodnych powiązanych ze światem cennych gatunków flory i fauny), zapewnienia egzystencji rolnikom i agroturystyce. Istnieje niebezpieczeństwo negatywnego oddziaływania nowych kopalń nawet po ich zamknięciu, z którymi region zostanie, gdy transformacja energetyczna spowoduje, że opłacalność kopalni b. szybko będzie spadać. Dlatego bardzo potrzebna jest otwarta, merytoryczna dyskusja w regionie (na poziomie województwa, gmin) na temat celowości rozwoju górnictwa węgla kamiennego, gdyż bieżące korzyści stoją w sprzeczności ze stratami przyszłymi oraz odpowiedzialnością globalną, czyli nasilającymi się ekstremami pogodowymi. Należy przy tym uświadomić społeczeństwu, że oczekiwania budowy dobrobytu w oparciu o zatrudnienie w kopalniach mają nikłą szansę powodzenia, ponieważ, gdyby miały powstać, to będą kreować mały popyt na pracę o bardzo wysokich kwalifikacjach. Lokalne społeczeństwo tych kwalifikacji nie posiada. Koniecznym jest oszacowanie kosztów zaniechania transformacji energetycznej - to jest odpowiedzialność bieżącego pokolenia w stosunku do nadchodzących.

Zaangażowania się w przekształcanie lub uruchamianie programów na szczeblu centralnym czy regionalnym, gdyż istnieją poważne ograniczenia w korzystaniu z różnych form wsparcia i tak:

Program „Mój prąd” jest prosty w uzyskaniu wsparcia, ale raczej skierowany jest do osób zamożnych, którzy w mniejszym stopniu potrzebują wsparcia niż osoby ubogie. Jednakże osoby te kreują rynek dostawców co powoduje obniżanie kosztów dla kolejnych, biedniejszych grup społecznych.

Program „Czyste powietrze” mimo możliwości wykorzystania go do wsparcia dla szerszej grupy gospodarstw domowych jest bardzo skomplikowany i jego realizacja napotyka na poważne trudności.

Wsparcie z Regionalnego Programu Operacyjnego woj. Śląskiego, mimo złożonych wniosków przez wiele gmin, z niezrozumiałych przyczyn nie jest uruchomione, a zainteresowanie instalowaniem fotowoltaiki np. w gminie Imielin jest duże.

Rozważenia zasadności wprowadzania obowiązku podłączania się do istniejącej lokalnej sieci ciepłowniczej czy też rozwiązań takich jak standardy budowlane i termomodernizacyjne, stosowanie określonych rozwiązań technicznych, inspekcje instalacji grzewczych.

Sytuacja pod względem niskiej emisji czyli smogu jest w Rybniku tragiczna. Już w lutym 2019 r. nastąpiło przekroczenie normy rocznej liczby dni (tzn. 35) z przekroczeniami dobowego stężenia pyłu zawieszonego (10 mikrogramów/m3), a zdarzają się dni gdy przekroczenie wynosi nawet 1000%. Badania medyczne wykazały statystyczną korelację między stężeniem benzoalfapirenu, a występowaniem nowotworu mózgu u dzieci. Przedstawicielki Rady Kobiet wyraźnie podkreślały b. silne obawy o zdrowie i zdolności do poradzenia sobie w życiu przyszłych pokoleń. Jak najszybciej trzeba doprowadzić do podjęcia uchwały o zakazie stosowania paliw stałych do celów grzewczych w Rybniku.

Podkreślano, że istnieje w Rybniku istotna grupa rodzin, która mimo średnich albo wysokich dochodów pozwalających na wymianę źródła ciepła nie jest zainteresowana aby tego dokonać i nadal pali węglem oraz wszystkim śmieciami, które dadzą się palić. Proponowano aby wprowadzić obowiązek wymiany źródła ciepła (czyli „kopciuchów”) albo obowiązek podłączenia się do sieci ciepłowniczej lub gazowniczej, jeżeli przebiega ona w pobliżu. Uznano, że prowadzone kontrole nie są wystarczające. Proponowano rozwiązanie polegające na gromadzeniu kar dla poszczególnych gospodarstw domowych za palenie w piecach nieodpowiednim paliwem, a gdy w ciągu 2-3 lat dokonają one wymiany to kary te są zwracane.