Nastąpił przełom i w fazę schyłkową wchodzi proces budowy konkurencji na rynkach energii elektrycznej, ale także gazu ziemnego, w oparciu o zasadę TPA. Tak jest na świecie, a w UE w szczególności. W tym miejscu warto podkreślić, że w UE nie upłynęło jeszcze 7 lat od wejścia w życie (1 lipca 2007 roku) drugiego pakietu liberalizacyjnego (dyrektywy: elektryczna 2003/54 i gazowa 2003/55) i tym samym uzyskania przez wszystkich odbiorców energii elektrycznej (również gazu ziemnego) prawnego dostępu do sieci w oparciu o zasadę TPA. Brak satysfakcjonujących rezultatów drugiego pakietu, wynikający z silnego oporu liderów rynków energii elektrycznej i gazu (przedsiębiorstwa korporacyjne), doprowadził do uchwalenia trzeciego pakietu (dyrektywy: elektryczna 2009/72 i gazowa 2009/73, ponadto trzy związane z dyrektywami rozporządzenia unijne).

W ciągu 3 lat obowiązywania pakietu (wszedł on w życie 3 marca 2011 roku) ujawnił się klasyczny konflikt między liderami rynków sektorowych, w szczególności rynku energii elektrycznej, i pretendentami do rynku prosumenckiego. Wynik tego konfliktu jest z góry przesądzony, bo liderzy są zdolni do wdrażania tylko innowacji zachowawczych, a pretendenci stawiają na innowacje przełomowe. Fakt, że innowacje przełomowe zmieniają trajektorię rozwoju powoduje jednak, że walka między liderami i pretendentami będzie w kolejnych latach bardzo brutalna. Osłabianie destrukcji z tym związanej jest możliwe tylko poprzez budowanie powszechnej (w całym społeczeństwie) świadomości ekonomicznej, że energetyka prosumencka spełnia wszystkie kryteria innowacji przełomowej i jest tańsza od energetyki korporacyjnej, jeśli tylko ekonomia bazuje konsekwentnie na (prosumenckich) łańcuchach wartości, a nie na (korporacyjnych) produktach.

fot. photogenica.pl