Jednym z ważnych zagadnień w branży energetycznej jest to, czy efektem przeprowadzonych remontów powinien być wzrost parametrów remontowanego urządzenia. O jednoznaczną odpowiedź nie jest łatwo, bo zależy ona od wielu czynników.

Problem w tym zakresie jest bardzo złożony. Nie można za bardzo generalizować czy modernizować, dokonywać istotnych zmian na niektórych jednostkach. Część wytwórców podejmuje takie decyzje, ale często pada odwołanie do operatora - czego on oczekuje? Trudno będzie podejmować takie decyzje, jeśli nie będzie informacji odnośnie tego, jakie są faktyczne potrzeby operatora - podkreśla Tomasz Słupik.

To musi być rozwiązane w skali grupy. Niektóre bloki mogą nie nadawać się do modernizacji, bo nie będzie to uzasadnione ekonomicznie. Postanowienie, by modernizować, powinno zapaść w następstwie analizy techniczno-ekonomicznej i w następstwie mądrego podejmowania decyzji - stwierdza.

Innym gorącym tematem, jednym z kluczowych dla branży energetycznej, jest program 200+. Jego interesariuszami są m.in. konsorcja złożone z uczelni lub instytutów i przedsiębiorców, wykonujących prace remontowe i budujących nowe bloki energetyczne. Kto powinien być liderem takiego konsorcjum?

Liderem powinien być ten, kto odpowiada za najwięcej kwestii w danym projekcie, więc de facto opracowanie koncepcji i później wdrożenie samego prototypu, dostarczenie odpowiednich rozwiązań - to zadania dostawcy technologii. W mojej ocenie nie da się, by instytucje stricte naukowe opracowały koncepcje bez dostawców. Ta współpraca musi być pełna - zaznacza Tomasz Słupik.

Wypowiedź pochodzi z debaty, która odbyła się podczas X Konferencji Remonty i Utrzymanie Ruchu w Energetyce.